یکی از موضوعات بسیار مهمی که باید مورد توجه دولتمردان قرار بگیرد، رفع ناترازیهای بودجهای و توجه به نوشتن بودجهای بدون کسری است. ناترازیهای بودجهای از این نظر بسیار حائز اهمیت است که ما در وضعیتی به سر میبریم که انضباط مالی چونان راه نجاتدهنده و گشایشدهندهای میتواند در برخی از مراحل سخت مانع بروز مشکلات اساسی در کشور شود.
متأسفانه، طی سالهای اخیر به شدت شاهد ناترازیهای متعددی بودهایم. کسری بودجه تورمزاست، به ویژه در شرایط تورمی که تحریمها مانع درآمدزایی مناسب و تأمین مالی دولت است، به این دلیل نه تنها دولت، بلکه مجلس نیز باید توجه جدی به انضباط مالی داشته باشند.
پس از سالها تحریم و پشت سر گذاشتن تحریمهای شدیدی که طی سالهای اخیر به ما تحمیل شد، باید متوجه این موضوع مهم باشیم که یکسری محدودیتها وجود دارد و زمان مشخصی برای رفع و پایان دادن به این محدودیتها نیست، لذا نمیتوانیم بیاندازه و بدون توجه به اینکه در شرایط تحریمی هستیم، هزینهزایی کنیم، بلکه ضمن صرفهجویی لازم در بسیاری از امور هزینهها باید به نحوی کنترل شوند که به اندازه درآمد یا بلکه کمتر از درآمدمان هزینهتراشی کنیم.
طی سالهای اخیر شاهد جا افتادن روند خطرناکی در کشور بودهایم، دولت و مجلس طی سالهای گذشته منابع موهومی شناسایی کردهاند بدون اینکه از بابت درآمدزایی صد درصد مطمئن شده باشند، به این معناست که خواسته یا ناخواسته هزینههایی بر کشور تحمیل کردهاند که نتیجه آن افزایش تورم است.
کسری بودجه همواره از راههای تورمزا تأمین شده است، بنابراین فشار تورمزایی تأمین کسری مالی دولت مستقیم به مردم تحمیل شده به این دلیل شاهد نارضایتی مردم و تحمیل آسیبهای جدی به پشتوانه اعتمادی مردم و سرمایه اجتماعی کشور هستیم. امیدواریم دولت تازه نفس امسال نسبت به تدوین بودجهای واقعی تلاش لازم را به خرج دهد و سازمان برنامه و بودجه و مجلس نیز در راستای جلوگیری از بودجهنویسی بدون پشتوانه برای عبور از مشکلات اقتصادی خطرناکی که در آیندهای نه چندان دور ما را تهدید میکند، با دولت نهایت همکاری را داشته باشند.
در صورتی که ناترازی بودجه رفع شود، این امکان وجود دارد که بودجه برخی از نهادها و سازمانها نیز کاهش یابد. در این موضوع شکی نیست که امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند اجماع ملی و وفاق و جلوگیری از تنشهای اجتماعی هستیم و این مهم مگر با تن دادن به برخی اصلاحات و تحمل فشار اقتصادی انجام نمیشود.
به این معنا که نباید تحمل ریاضت و فشار اقتصادی فقط به مردم تعریف شود؛ چرا که مردم تمام توان خود را در این راه گذاشته و دیگر تحمل فشارهای مضاعف را ندارند، از این رو برای دوری از هر گونه شکافهای اجتماعی باید انضباط مالی و کاهش هزینهها را از دولت و نهادهای حکومتی شروع کنیم. ضمن اینکه با تعاملات گسترده خارجی و توسعه تجارت زمینه حل مسائل اقتصادی را فراهم کنیم.